Het is en blijft afrika

Ik woon in een mooi huis in een van de beste wijken van de stad. Het huis wordt voor ons gepoetst, de was wordt gedaan en gestreken, de tuinman komt om de tuin te doen en mijn auto te wassen en de beveiliging opent de poort als ik aan kom rijden. Je kunt zeggen dat ik een erg luxe leven heb, maar het is en blijft Afrika......

In het huis van mijn vriendin was laatst ingebroken en omdat zij momenteel in Zuid Afrika verblijft moest ik het regelen. Ik naar de politie want die moet je zelf ophalen omdat ze geen auto hebben, en als ze wel een politiewagen hebben dan moet je ze diesel brengen. Zij met mij mee, kijken wat rond, en je gaat weer terug. Terug naar het “politiebureau”, een zee-container met daarin een cel van maar liefst 2 bij 1 met zo’n 7 gevangenen die natuurlijk alle aandacht op mij, de mzungu (blanke), gefocussed hadden. Vervolgens moet het politierapport opgemaakt worden, tja dat is lastig. Of ik volgende week terug kan komen, dan zou het klaar zijn maar ik moest wel K 22.500 (€ 7,00) betalen. Ik de week erna terug en natuurlijk was het niet klaar. Een dag later kon ik weer terug komen; “Madam, we hebben geen typemachine”. Tja, dan typen we het toch gewoon zelf? En dus is er na meer dan 2 weken eindelijk een uitgetyped rapport met stempel maar we wachten nog op de receipt maar ik vrees dat de politie mijn geld heeft gebruikt om whiskey te kopen....

Mijn nieuwe huisgenootje was bij aankomst in het land ziek, ze had voedselvergiftiging opgelopen in het vliegtuig. Naar het ziekenhuis dus; “Mevrouw, waar komt u vandaan? Heeft u ook hoofdpijn want ik denk dat het de vogelgriep is”. Helaas... de doktor was diep teleurgesteld. Ze werd aan het infuus gelegd en 2 keer per dag moest ze antibiotica slikken. Medicijnen behoor je toch in te nemen met water? maar dat was er niet... je geeft geld en iemand gaat het voor je kopen. En die medicijnen die kun je toch ook doorverkopen? en dus waren ze regelmatig “kwijt”. En het eten? Geen enkel kritiek op de cateraar, die is er namelijk niet.

Een Nederlandse vriendin uit Lusaka had een Zambiaanse vriend. Al een week lang kon ze hem niet bereiken en ze begon zich steeds meer zorgen te maken. Maandag kreeg ze een telefoontje; hij was overleden aan malaria. Malaria blijft doodsoorzaak nummer 1 in Afrika.
Het kind van een van de werknemers van de farm van mijn baas was ziek. Ook malaria en dus naar de kliniek, geen medicijnen verkrijgbaar. Met hulp van mijn baas en dus bij betaling van relatief veel geld was het er ineens wel. Het kind heeft het ternauwernood gered. Eerlijk?
Vorige week is een vrouw opgepakt bij de grens, ze probeerde 68 dozen HIV-remmers Zimbabwe binnen te smokkelen; ze bleken gestolen te zijn uit het ziekenhuis waar de vrouw werkte. Corruptie?

Maar toch hou ik nog steeds van Afrika!