Plassen onder de sterrenhemel

Met een zwaar verlangen naar meer slaap werd ik vrijdagochtend na een feestje vroeg wakker. Ik spring onder de douche, snel wat kleren en kampeerspullen in een tas, kopje thee en een boterhammetje en dan wachten op Saskia en Fred die mij op zouden komen halen. Met een groep van 7 (Amerikaans en Nederlands) gingen we op pad naar Lower Zambezi National Park, een afgelegen park in een schitterend deel van Zambia tegen Zimbabwe aan. De weg was genieten. Eerst een gedeelte asfalt, daarna grevel, zand en een pontoon om de rivier over te steken. Het ging langzaam maar de weg was goed te berijden ondanks de diepe kuilen en de afdalingen naar de lege rivierbeddingen.

Accommodatie geboekt bij Mvuu lodge, de lokale benaming voor hippo. Een schaduwrijke kampeerplek midden in de natuur. Een plek voor kampvuur voorzien van stenen, een prive douche en wc beschikbaar met slechts een enkel muurtje ter afscheiding van de natuur en sterrenhemel.

Na een rustige zaterdag was het zondag tijd voor wat meer actie. Wat een rustige gamedrive zou moeten worden, eindigde in een 4x4 adventure. Het eerste gedeelte ging goed ondanks de diepere kuilen, de steilere hellingen en de grotere modder plassen, tot die hele grote plas. Vast. Via het raam naar buiten moeten klimmen omdat het water tot aan de deur stond. Met onze blote voeten door de modder om de sleepkabels uit de auto’s te halen. Vanaf de andere kant kwam een safari auto aan, geen zin om te wachten en ging er om heen. Niet dus, terwijl wij de auto’s aan het klaar maken waren om los te trekken, reed de safari auto ook vast. Maar na wat moeilijke manouvres is het gelukt om iedereen weer vrij te krijgen en konden we aan het vervolg van ons avontuur beginnen. Meer modder, diepere kuilen, en daar was de rivier. Eerste oversteek ging goed; leuk. Tweede oversteek ging ook prima; gaaf. Derde oversteek, water over de motorkap, slippend door de modder de kade op; genieten. Door de kracht van het water ons nummerbord aan de voorzijde verloren maar niemand voelde zich geroepen om tussen de vele krokodillen, in het snel stromende water op zoek te gaan. Maar wat bleek? Verkeerde track genomen en dus moesten we omdraaien maar met 4 nieuwe rivieroversteken en veel plezier kwamen we dan toch bij het juiste pad naar de entree van het park. Na een lange, innoverende ochtend was het tijd voor een boottochtje. Rustig over de rivier, met een glaasje wijn tussen de hippo’s in het water en de olifanten op de kant.

Maandag weer rustig terug gereden, het avontuur was weer ten einde, pasen was weer voorbij.