trouw weer een bericht

Hoi lieve allemaal!

Allereerst, fijn dat ik zoveel positieve reacties krijg op mijn weblog. Doet me goed om af en toe te weten dat ik nog niet helemaal vergeten ben in het koude Nederland. Maar jullie zijn waarschijnlijk meer geïnteresseerd in mijn leven hier dus daarom weer een update.

Vorige week vrijdagmiddag weer richting Lusaka gelift. De opdracht was om voor 16.00 bij de internationale school te zijn zodat ik met de kinderen van Harry mee kon rijden. Ruim gehaald want ik had weer een super lift! Vrijdagavond op stap gegaan met Harry en Ron. Ron is op zoek naar een baan in Afrika en na wat mislukte poging ziet het er nu uit dat het is gelukt. Op dit moment logeert hij bij Harry en vandaar dat ik gezellig met hun en nog wat Zambiaanse meiden op stap zijn gegaan. Eerst naar een bar in een hotel en daarna naar een ‘disco’. Zambiaanse dansles gehad maar ik was niet zo’n goede leerling… we hebben hard gelachen maar dat werd mede veroorzaakt door alle alcohol. Uiteindelijk lagen we goed zat en gelukkig om 4 uur in ons bedje. Zaterdag hadden we alle drie nodig om te herstellen dus op twee films en een bezoek aan de art-tentoonstelling op de internationale school na hebben we die dag niet heel veel gedaan. Zondag een rondleiding gekregen in de tabaksfabriek waar Harry werkt. ’s Middags waren we uitgenodigd bij een BBQ bij de Nederlandse buren. Erg gezellig! Maar aan het gezellige weekend kwam maandagochtend weer snel een einde toen ik naar het immigratiebureau ging. In Mazabuka hadden ze namelijk gezegd dat ik een Temporary Resident Permit nodig had om vrijwilligerswerk te doen. Dit klopt maar alleen als je minder dan 6 maanden in het land blijft. Mijn verzoek was dus afgewezen dus vandaar dat ik volgende week weer terug moet met allerlei nieuwe papieren, een brief van school en nog meer geld. Bureaucratie!?!?!

Gisteren gezellig met Chimmie (de directrice), Catherine (lerares) en de 2 Belgische meiden gegeten. Lang zitten kletsen over de soms erbarmelijke situaties waarin sommige kinderen leven. Kinderen worden vaak lichamelijk en seksueel mishandeld. Baby’s worden zelfs verkracht, kinderen worden geslagen, vrouwen worden verkracht. Vaak door familie maar ook door buren of vreemde. Laatst kreeg ik een brief van een kind onder ogen: “Dear papa, please love me and please be nice for mammy when there are problems and we don’t have anything to eat. I love you but please pray to God if there are any problems and do not beat us”, je moet dan echt wel ff slikken…. Deze verhalen geven je toch weer een andere kijk op Zambia. De idealen van de school zijn daarom erg goed. Ze hebben onlangs een groot stuk land net buiten Mazabuka gekocht waar ze een grote school op willen bouwen met slaapzalen zodat misbruikte kinderen een veilige plek hebben om te verblijven. Jullie geld gaat dus zeker goed terecht komen al is het verre van genoeg om het hele plan te verwezenlijken maar alle kleine beetjes helpen! Dus mocht je geld overhebben….