Via Ermelo en A'dam naar Mozambique en Swazila

Het grote verschil tussen Zambia en Zuid Afrika is al direct merkbaar op het vliegveld. Niet alleen is het vliegveld minimal 30 keer zo groot (Zambia heeft 1 gate, Zuid Afrika minstens 30) met bijbehorende winkels, etc. Het verschil zit hem in de mensen. Allereerst valt natuurlijk op dat zowel zwart als blank dezelfde posten vervullen. Maar wat voor mij altijd een plezierige ontdekking is, is dat mensen weten wat communicatie, presentatie en klantvriendelijkheid is. Op mijn werk heb ik er heel de dag mee te maken; de mensen zijn zo onderdandig dat ze je niet aan durven kijken, en al mompelend, bijna fluisterend, naar de grond kijkend hun zegje doen. Dit is niet alleen het gevolg als mensen iets komen vragen, nee zelfs de verkooptechniek werkt zo. Communicatie over wat er gaat gebeuren, kennen ze niet. Klantvriendelijkheid? Ach, iemand met een hogere positie heeft toch voorrang?

Vanaf het vliegveld in Jo’burg door naar Pretoria waar Juul bij Belgische vrienden verbleef, die zo gastvrij waren om mij ook te ontvangen. De eerste dag uiteraard even gewinkeld, van de overdreven luxe moet toch even geprofiteerd worden niet waar? De tweede dag kwam mijn vriendin Saskia langs met haar vriend Boris die toevallig ook in Zuid Afrika waren. En op Dinsdag was het dan eindelijk zo ver na de laatste rondslomp voor visums etc… de echte vakantie kon beginnen! Via Ermelo naar Piet Retief waar we hebben overnacht en de volgende dag via Amsterdam door naar de grens bij Mozambique. Hier hadden we afgesproken met onze Belgische vrienden, Paul en zijn twee zonen Tristan en Nathan. Alhoewel we slechts een paar km over de grens in het mooie Mozambique verbleven was het verschil direct merkbaar. De wegen waren niet geasfalteerd, de natuur ongerept. Een paar dagen strand, slapend in hutjes op het strand lijkt me toch een goede start van een vakantie!!! Behalve verbranden, een boek lezen en bbq-en niet veel gedaan behalve een uitstapje met de boot. Nu vond ik de boot niet zo’n succes (was de hele dag ziek), het zwemmen met dolfijnen was echter geweldig! Ze zwemmen om je heen, spelen met je, zingen met elkaar, echt helemaal top!

Na Mozambique zijn we zonder onze zuider buren door gegaan naar Kwazulu Natal; volgens vele het meest ongerepte en minst ontwikkelde deel van Zuid Afrika (absoluut niet verwarren met Zuidelijk Afrika, groot verschil). Een schitterende natuur, geweldige gameparken en de indrukwekkende zulu cultuur stonden ons daar te verwachten. Dat was er inderdaad, alleen jammer dat het alleen door een sluier van regen te bewonderen was…. Maar dat heeft niks afgedaan aan de pret, het blijft toch altijd speciaal als je een olifant of neushoorn tegen komt.

Na Kwazulu Natal door naar Swaziland met een eerste overnachting in een beehive; een bolhoedje dat lijkt op een bijenkorf met zeer lage deurtjes waar je letterlijk op handen en voeten in moet kruipen. Daarna door naar het meer touristische deel van Swaziland waar we verbleven in een natuurpark, genietend van de rust (en gelukkig weer van het zonnetje). Na een bezoekje aan Saskia en Boris, die ook nu weer geheel toevallig in hetzelfde land waren, de craftmarkten, een kaarsenfabriek en het nationaal museum, gaan paardrijden. Nu ben ik daar niet zo ervaren in dus dat was even wennen. Maar na een half uurtje had ook ik het ritme te pakken, en was het volop genieten om zo dichtbij van de dieren te genieten. De geur van een paard is immers overheersend aan die van een mens en dus rennen de warthogs en zebra’s niet direct hard weg!

Maar aan al het goeds komt een eind en dus was het na een laatste bezoekje aan Pretoria na twee volle weken weer tijd om terug naar huis te vliegen waar het werk de volgende dag weer wachten…. Nu dus weer druk aan het werk, afgewisseld met bijna dagelijkse bezoekjes aan de tandarts vanwege een gebroken kies met bijhehorende kiespijn.